Want anders dan de uitdrukking ‘schelden doet geen zeer’ suggereert, is lichamelijk geweld niet de enige manier waarop mensen elkaar pijn kunnen doen. Geestelijk geweld treft ons fysiek minstens zo hard.

Sociale pijn is dus échte pijn.
http://www.psychologiemagazine.nl/web/Artikelpagina/Als-je-buiten-de-groep-valt.htm

 

 

Buitensluiten is een van de ergste vormen van pesten, een individu wordt dan buiten de groep geplaatst. Een grotere groep keert zich tegen een individu of een klein groepje personen. Zij mogen niet mee doen, worden niet uitgenodigd en worden geweerd van activiteiten binnen de groep. Buitensluiten lijkt niet erg, niet iedereen kan immers meedoen. Een keer niet meedoen of niet gevraagd worden is voor de meeste mensen ook zeker geen ramp, stelselmatig niet uitgenodigd worden of niet deel mogen nemen is dat echter wel. Iemand bewust buiten sluiten is zeker een probleem en kan voor het slachtoffer verschrikkelijk zijn. Bij kinderen uit buitensluiten zich vaak in het laatste gekozen worden bij de gym, niet uitgenodigd worden op feestjes, en niet mee mogen doen met spelletjes op het schoolplein. In principe wordt dus elke vorm van sociale interactie weggenomen, wat voor elk slachtoffer verschrikkelijk is. Negeren is vaak ook een onderdeel van het concept buitensluiten.
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/sociaal/76034-buitensluiten-ook-een-vorm-van-pesten.html

 

 

Mensen die sociaal worden uitgesloten voelen zich ook buiten gesloten. Wat volgt is een emotionele verdoving, zegt psychologe Roos Vonk.
http://www.intermediair.nl/carriere/werk-en-leven/gezondheid-stress-burnout/sociaal-uitgesloten-je-raakt-dan-emotioneel-verdoofd

 

 

In veel gezinnen nemen kinderen gevoelens en emoties over van hun ouders. Kinderen doen alles voor hun ouders, vanuit een blinde, kinderlijke liefde. Onbewust proberen ze hun ouders te helpen, door lasten van hen te dragen. Volwassenen zijn kinderen van hun ouders. En ook vele volwassenen dragen onbewust stukken mee vanuit hun familiesysteem. Hierdoor ontstaan kleine, maar ook zeer grote problemen.
http://www.praktijktransire.nl/therapie/familieopstellingen.php

 

 

Eenzaamheid komt steeds meer in de belangstelling te staan. Eenzaamheid is voor de betrokken persoon een groot probleem. Hij kan zijn emoties en ervaringen niet delen met andere mensen op de manier zoals hij dat wil. Dit kan leiden tot allerlei aandoeningen, zowel fysiek als mentaal, maar ook tot een sociaal isolement. Voor de samenleving betekent het dat eenzame mensen niet of verminderd participeren, maar ook als eenzaamheid leidt tot aandoeningen een beroep op maatschappelijke ondersteuning, en ook gezondheidszorg wordt gedaan.
http://www.invoeringwmo.nl/onderwerpen/eenzaamheid

 

 

Tristan van der V.

Op hetzelfde internetforum viel vele malen de populistische term 'weggejorist'. Een woord dat veelvuldig te lezen valt op de website van GeenStijl en een eufemisme is voor heftige minachting.

Maar in dat monster school een mens, in ernstige geestelijke nood.

Hoe vaak was deze Tristan in zijn leven al 'weggejorist'? En wat zijn de consequenties van deze buitensluiting?

Weggejoriste mensen krijgen signalen dat ze niet meedoen, niets voorstellen, ellendelingen zijn. En ja, mensen die zulke daden plegen vertonen ellendelingengedrag, laat dat duidelijk zijn.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/2803660/2011/07/14/Hoe-vaak-is-Tristan-van-der-V-al-buitengesloten.dhtml

 

 

Divosa hanteert de brede definitie van armoede. Daarin leidt armoede tot sociale uitsluiting en de beperking van participatie en zelfredzaamheid. Armoede is niet alleen een financiële norm of grens, maar wordt ook bepaald door gezondheid, opleiding, achtergrond en kansen op de arbeidsmarkt.
http://www.divosa.nl/dossiers/armoede-en-sociale-uitsluiting

 

 

Sociale uitsluiting is een van de grootste maatschappelijke problemen waarmee organisaties als het Leger des Heils worden geconfronteerd.
“het komt niet vanzelf goed. Mensen moeten ervan bewust worden gemaakt dat ze er wat aan moeten en kunnen doen. Een substantiële groep mensen staat buiten de samenleving. En dat gaat iedereen aan.”
http://www.kennislink.nl/publicaties/sociale-uitsluiting-is-moderne-armoede

 

 

Buiten een groep gesloten worden door andere groepsleden is één van de ergste dingen die mensen kan overkomen (Williams, 1997). Dergelijke sociale uitsluiting heeft voor het slachtoffer zowel psychologische als economische kosten. Slachtoffers van sociale uitsluiting hebben een verlaagde zelf-waardering, ervaren minder controle over hun leven, en kunnen de fundamentele behoefte om 'ergens bij te horen' niet meer vervullen (Baumeister & Leary, 1995). Dit kan op den duur leiden tot depressie en een verzwakt immuunsysteem (Gruter, 1986).
http://www.narcis.nl/research/RecordID/OND1297245

 

 

Armoede is ook:

· Je kinderen niet kunnen geven waar ze recht op hebben
· Aangewezen zijn op kleren van het Leger des Heils of de Kringloopwinkel
· Je gezondheid moeten verwaarlozen
· Bang zijn dat er bezoek komt
· Ruzie krijgen met je kinderen omdat die mee willen doen met de rest van hun klas
· Bang zijn dat de wasmachine, strijkijzer of stofzuiger stuk gaan, omdat je geen geld hebt voor vervanging.
· Dag in dag uit alle energie moeten steken in het rondkomen. (Uit: ‘Wij vrouwen en de bijstand’, 1984)

 

Armoede is vaak stille armoede. Verborgen. Mensen schamen zich omdat we hen veroordelen. Armoede wordt meer zichtbaar doordat we documentaires zien op tv en lezen over het toenemend aantal mensen dat gebruik moet maken van de voedselbank.
Armoede wordt ook zichtbaar door faillissementen, huisuitzettingen, maar ook door kinderen die niet meegaan met schoolreisjes, die geen goede vrijetijdsbesteding hebben en niet kunnen sporten. Armoede is zichtbaar, als je het wilt zien.
http://www.stichtingdevonk.nl/index_bestanden/Page879.htm

 

 

Als diezelfde mensen vervolgens met eigen ogen zien dat onze nieuwe kerk uitpuilt, komt de tweede reactie: is het niet hun eigen schuld? Hebben deze mensen wel de kansen gepakt die we hier iedereen bieden? Waarom moet de samenleving opdraaien voor die mislukkelingen?
http://www.socialevraagstukken.nl/site/2014/07/05/we-veranderen-van-een-verzorgingsstaat-in-een-wegkijkstaat/

 

 

Den Haag is hier medeverantwoordelijk voor zo hard als zij alles kapot bezuinigen.

Zélf kom ik nergens meer. Ja alléén boodschappen halen of naar de huisarts of op gesprek op school van mijn zoon of op de Sociale Dienst. Voor de rest altijd thuis. Dingen doen die mijn ouders niet meer kunnen. Mijn eigen pijnen verbijten. 's Nachts niet kunnen slapen van de pijn en dingen die door mijn hoofd malen. Nu wordt er al reclame gemaakt voor Disney World Parijs voor de Kerstdagen en dan steekt het gewoon dat jij nooit in die gelegenheid zult zijn je zoon eens iets anders te laten zien of samen eens te genieten van leuke gezellige dingen. Steeds nee moeten zeggen gaat je niet in je koude kleren zitten.

 

Thuis zijn betekend steeds weer de ruzie's meemaken en zelf slachtoffer zijn van die ruzie's. Soms slaat mijn vader naar mijn moeder omdat hij niet kan verwerken dat er geen nieuwe kleding of schoenen gekocht kunnen worden. Mij uitschelden omdat ik financieel ook niet meer redt op die manier en dat zal erger worden als ik nog eens gekort ga worden.

 

Ik heb geeneens een bed om op te slapen. Dat doe ik op de bank in de woonkamer die daardoor ook slijtage begint te vertonen. Spullen die keihard vernieuwd moeten worden. En zo is er meer dat aan vernieuwing toe is maar waar geen geld voor is. Er tegenaan kijken maakt depressief. Hier komt dan ook niemand meer. De laatste twee vrienden hebben ook verstek laten gaan en ik begrijp dat ook best wel.
Het ziet er hier gewoon niet meer uit. Wij lopen in kleren die je nog niet eens krijgt bij de tweedehands winkel. Mijn vader die mijn moeder uitscheldt omdat ie zich schaamt voor hoe zij erbij loopt. Ikzelf die op een goedekope crocue loop en een kapotte sandaal. Mijn tanden die er verrot bij staan, afgebroken en weggerot.

Mijn slaapkamer is één grote puinzooi. Mijn zoon wil daar graag slapen omdat mijn kamer groter is. Ik heb de kracht niet eens meer om daar op te ruimen. Ik heb behang liggen om opnieuw te behangen maar niemand die het doet. Ik kan het niet.

 

Toen mijn oom kanker bleek te hebben wilde ik een goedkope treinticket voor mijn zoon en mij kopen van het Kruidvat zodat we naar Raalte konden gaan. Van mijn tante uit Brunssum mocht ik niet. Niet veel later overleed mijn oom. Met auto's ging mijn familie naar Raalte. Wij werden niet meegevraagd. Er ging alléén familie, wij hoorden daar dus niet meer bij. Ik heb NOOIT afscheid kunnen nemen van mijn oom en dat doet pijn. Paar dagen na de crematie van mijn oom kreeg ik een hartaanval in de nacht. Mijn zoon wist vond me op de grond en ik smeekte hem niet de ambulance te bellen. Bang voor de rekening.

 

Een jaar later wilde ik met mijn zoon naar Brunssum op familiebezoek en dat werd afgewezen. Sindsdien heb ik helemaal gebroken met mijn familie. Als ze toch niks met ons te maken willen hebben dan houdt het gewoon op.
Zij zijn altijd de betere geweest met hun mooie banen en koophuizen. De ene leraar, de andere tandartsassistente, beveiliger DSM en zelfs een rechter in de familie.

 

Verjaardagen worden er niet meer geviert. Geen geld voor.

 

Geen sociale contacten meer. Niks meer.

 

Mijn computer is het enige dat ik heb om sociaal contact te hebben maar ook dat is alleen met school.

 

Wat heb ik eigenlijk nog aan mijn leven?

Waarom manipulators een sociaal isolement creëren.
Isolement is een sterke tactiek om controle te houden over je partner. Het is een tactiek die manipulators gebruiken om te voorkomen dat je andere meningen hoort dan die van hen om je zo in hun gedachtegang en eisen te laten leven en geloven. De meest voorkomende redenen die gebruikt zullen worden zijn: Je vrienden, familie en huisdieren zijn belangrijker voor je dan ik, hij zal je vertellen dat hij de enige is die je begrijpt en van je houdt, je uitschelden als je tijd door brengt met je vrienden en familie en bepaald soms ook welke informatie je wel en niet te horen krijgt (soms inclusief wat je leest). Manipulators spelen dus in op je schuldgevoel. Bezitterigheid en jaloezie spelen soms ook een rol waarom een manipulator je in een isolement houdt. De conclusie die je hier uit kunt trekken is dat het puur om controle en macht gaat.
http://www.psychologische-manipulatie.nl/Sociaal-isolement.html

 

 

Precies wat Den Haag wil.

Voor mij hoeft het niet meer.